Tanja Knežević Perišić: Nikšićka vlast produbljuje podjele i relativizuje istorijske zločine

Nikšićka koalicija, koja je osvojila novi mandat na posljednjim lokalnim izborima, nastavlja da produbljuje društvene podjele i šalje opasne političke poruke – prije svega prema građanima crnogorske nacionalnosti, saopštila je politikološkinja i bivša nezavisna odbornica u SO Nikšić Tanja Knežević Perišić.

U atmosferi, kako navodi, već brojnih incidenata koji “stižu iz kuhinja kreatora srpskog sveta”, pojavljuje se i novi. Javna ustanova Muzeji i galerije Nikšić najavila je izložbu pod nazivom „Sto godina od obnove Njegoševe zavjetne crkve na Lovćenu“, te projekciju dokumentarnog filma „Svečana posjeta kralja Aleksandra Prvog Karađorđevića i kraljice Marije Crnoj Gori i Dalmaciji 1925.“. Događaj će, kako je saopšteno, biti organizovan „povodom 180 godina od gradnje i 100 godina Njegoševe kapele na Lovćenu“.

Knežević Perišić ukazuje da je autor izložbe Dušan Babac, član „krunskog veća“, koji je, kako navodi, istu postavku dan ranije predstavio u Beogradu, a sada je – na poziv direktorice JU Muzeji i galerije Nikšić Vesne Todorović – donosi i u Nikšić.

Ona ocjenjuje da se „godinama Geringovim i Gebelsovim propagandnim metodama pokušavaju crnogorskim građanima nametnuti lažne istorijske istine“, te da zato mora ponovo da se naglasi ko je Aleksandar Karađorđević bio za Crnu Goru.

Knežević Perišić podsjeća da je riječ o „jednom od najvećih zlotvora crnogorskog naroda“, pod čijom je vlašću – kako navodi – „pobijeno na hiljade Crnogoraca, paljeno preko 5.000 domova, mučeno stanovništvo na najstrašniji način“.

Podsjeća i da je kralj Aleksandar 1925. godine u Crnu Goru „stigao pod stražom žandarma“, te da je, radi „pokušaja da pokori Crnogorce i izbriše njihovu samobitnost“, srušio Njegoševu kapelu i podigao Karađorđevu crkvu, građenu kamenom sa Venčaca, „posvećenu svome sinu i svome svetitelju“.

- Srećom, ta crkva je 1974. uklonjena, a na njenom mjestu sagrađen Njegošev mauzolej – simbol crnogorske slobode, kulture i državnosti - naglasila je.

Dodaje da „Crkva Srbije i njeni politički puleni, uključujući i predsjednika opštine Nikšić“, ne kriju ambiciju da vrate Karađorđevu kapelu na Lovćen.

- Sve replike koje su pravili po Bjelasici, Velestovu i ko zna gdje, dio su plana da se ‘umnože kapele’ dok, kako jedan od njihovih mitropolita poručuje, ‘ne vrate jednu na Lovćen’. To je udar na samu srž crnogorske nacije. Njegoš na Lovćenu simbolizuje Crnu Goru, njenu istoriju i identitet – Karađorđević bi bio simbol krvi i dominacije nad Crnom Gorom - navodi ona.

Knežević Perišić ocjenjuje da manipulacije „Njegoševim zavjetom“ i „kuknjave o testamentu“, koji se uopšte ne bavi mjestom sahrane, služe da pripreme teren za „pohod na Lovćen“.

- To bi bio konačni slom Crne Gore. I oni znaju, a i mi znamo – Crnogorci moraju braniti Lovćen da bi odbranili sebe - poručuje ona.

Na kraju ističe da je „glorifikacija dolaska krvnika Crne Gore“, kroz izložbe i filmove u režiji nikšićke javne ustanove, duboko poniženje za grad.

- To je crna poruga istoriji i mučenicima onog vremena, pod krovom Dvorca kojem su renoviranjem stavili crni krov – crn kao što crno misle i danas Crnoj Gori - zaključuje Knežević Perišić.