A koja je Vaša zastava, Ibrahimoviću?

Potpredsjednik Vlade i ministar vanjskih poslova Ervin Ibrahimović grdno se naśekirao što je njegov kolega, takođe potpredsjednik Vlade, Budimir Aleksić, napravio, kako reče, „sitan propust“, pa je medijima, uz saopštenje vezano za njegovu zvaničnu posjetu glavnom gradu Srbije – Beogradu, poslao fotografiju sa sastanka sa srpskim ministrom kulture Nikolom Selakovićem, na kojoj su gost i domaćin uslikani između dvije srpske trobojke, bez zastave Crne Gore. 

Ponižavajuće i uvrjedljivo za zvaničnika svake države - da ga domaćin ne dočeka sa zastavom zemlje iz koje gost dolazi. Osim za zvaničnike „oslobođene“ Crne Gore. 

Aleksić i njegovi, crnogorske državne simbole čak ni ne priznaju – od himne do grba i zastave. A pogotovo im smetaju u njima prijestonom Beogradu. Srpska zastava je njihova zastava. Srbija je njihova matica. Crna Gora za njih je samo srpska gubernija, na čijem i zvaničnom prisajedinjenju Srbiji prilježno rade.

A što sa njima u Vladi radi Ervin Ibrahimović? Koja je njegova država i koja je njegova zastava? 

Ervin Ibrahimović i njegova Bošnjačka stranka, ali i ostale partije manjinskih naroda Crne Gore, izuzev Hrvatske građanske inicijative Adrijana Vuksanovića, bez zadrške su dali podršku proruskoj i prosrpskoj parlamentarnoj većini i ušle u izvršnu vlast.  

I sada Ibrahimović „drži bukvicu“ kolegama i skreće im pažnju da je isticanje državnih simbola neophodno tokom zvaničnih i radnih posjeta: ,,...kao što sigurno znate, i sitni propusti mogu da nanesu štetu - kako bilateralnim odnosima, tako i samom ugledu države koju svi predstavljamo“.

Tačno. Ali je šef crnogorske vanjske politike zaboravio da je i sam, valjda u „diplomatskom“ zanosu, 9. avgusta unizio državu koju predstavlja, tokom zvanične posjete Turskoj, kada mu nije zasmetalo, što ga je predsjednik te države Redžep Tajip Erdogan dočekao bez istaknute crnogorske zastave?! 

Njegov kabinet tu fotografiju objavio je na portalu Vlade i dostavio je medijima. I to je bio - sitni propust? 

Kako god, crnogorska javnost tada nije reagovala. A ni Ibrahimoviću očigledno nije smetalo što je Erdoganov protokol zaboravio na zastavu Države Crne Gore. Ili su smatrali da Ibrahimović nije rang koji zavrjeđuje da uz tursku bude istaknuta i zastava države iz koje je stigao Erdoganov gost. 

Toliko o ugledu naše države i zvaničnika koji je predstavljaju.

Uostalom, u proteklih četiri godine, od kada su vlast u Crnoj Gori preuzele proruske i prosrpske društveno-političke elite traje i njihovo obračunavanje sa državom i državnim simbolima naše zemlje.  

Iako pojedini drže ruku na srcu tokom intoniranja himne i kunu se u evropsku budućnost Crne Gore, s druge strane prilježno ispunjavaju ciljeve rusko-srpske agende. 

Ali, može se komotno konstatovati, evo četvrta godina, mrtva je trka među političkim elitama na vlasti, i sa rukom i bez ruke na srcu, u dodvoravanju zvaničnom Beogradu i srpskom voždu Aleksandru Vučiću. Do te mjere da su pojedine situacije kojima sebe izlažu crnogorski zvaničnici više nego degutantne. 

Poput nedavnog ponižavanja predsjednika Crne Gore Jakova Milatovića, krajem avgusta, na Globsec forumu u Pragu, kada ga je Vučić, na panelu na kojem su bili govornici, upozorio da zbori srpskim jezikom. Milatović se ponizno saglasio, zaboravljajući da – kao predsjednik države – mora poštovati Ustav te države. 

U kojem, eto, piše da je u Crnoj Gori sllužbeni jezik – crnogorski. A da je srpski jezik u - službenoj upotrebi. Što će reći da građanin Jakov Milatović može da bira ime jezika kojim govori, predsjednik države Jakov Milatović mora svima da pokaže da poštuje Ustav i službeni jezik. A tek onda može da paradira sa frazom o ,,lingvistički, praktično, istom jeziku“.    

 Ove slike su portret predstavnika najviše vlasti u Crnoj Gori, ali i pokazatelj kako se unižava ugled države. Jer, budimo pošteni: zašto bi Vučić poštovao Ustav crnogorski, ako crnogorski predsjednik to ne želi ili ne umije?

Mučno je sve to, baš mučno. 

No, sve ima svoje vrijeme, pa će proći i vrijeme „oslobodilaca“. A crnogorska zastava će preživjeti. Ma koliko je aktuelni zvaničnici unižavali. 

Uostalom, neki od predstavnika novih crnogorskih vlasti – Milutin Đukanović i Milan Knežević, bili su u Beogradu, 2. januara 2020. godine, u grupi huligana koja je vatrometima i bakljama „strijeljala“ crnogorsku zastavu na zgradi Ambasade u pokušajima da je zapale. 

Iako nagorjela, preživjela je i ostala da prkosno vijori. Nije to slučajno, ima neki crnogorski nedoder ovđe...