Ilon Mask je iz Republike Srpske

Nije puno prošlo od kad smo mi, građani, a ne institucije, zaustavili kompletnu PR kampanju projekta sezone i budžetsku mega produkciju Srpskog narodnog pozorišta - „Vladimir i Kosara“! Ova opera je svuda bila najavljivana pod „srpski Romeo i Julija“, sve dok - više nije! 

Bila je dovoljna masovna reakcija građana sa kičmom da na društvenim mrežama srušimo ovu konstrukciju. I dok se ova opera prije same premijere počela daviti u narativu krađe tuđe kulturne baštine, kompletan promo materijal je preko noći nestao i zamijenjen novim. Odbranili smo dukljansku legendu!

U međuvremenu, u „sudijskoj nadoknadi“ istorije, „oslobođenje“ je dovelo do potopa građanske ideje. Mediji i organizacije koju su istu ideju do juče gradili, iz političkih interesa „srednjeg puta“ koji danas glavom udara o izborne cenzuse, svaku javnu pobunu na ovoj liniji, mjerili su i mjere decibelima „crnogorskog ekstremizma“. 

Šteta ove monstruozne propagande dovela je do toga da se nacionalni i nacionalistički apetiti raspale uzduž i poprijeko Crne Gore. Novokomponovane „decibele ekstremizma“ niko ne mjeri, ali ipak ajde da ih danas izmjerimo?

FK Dečić promijenio je grb nakon gotovo cijelog vijeka postojanja! Koliko ograničen treba biti, pa da iz dnevno-političkih motiva odbaciš brending kluba koji postoji 99 godina? Zamislite što bi evropska štampa radila upravi jednog Čelsija da postupi na isti način?

FK Crvena Zvezda, na primjer, nije u“koraku ka reafirmaciji autentičnog, građanskog i državnog identiteta kluba i zajednice” odbacio svoje simbole kao “komunističke”, iako je ideologija sa tribina ovog kluba sve suprotno. Najbanalniji politički stil i rukopis je onaj koji se poziva na najjeftiniji oblik ponosa - nacionalnog ponosa! Takve politike ne komuniciraju baš sa onima najpametnijima u jednoj zajednici. 

Pritom, pozivati se na razloge „kulturne i ideološke kolonizacije“, a istovremeno koalirati sa najvećim kolonizatorima Crne Gore od Drugog svjetskog rata, licemjerno je i perverzno! Malesija za nas Podgoričane ima oreol najlojalnijih i odanih prijatelja „do groba“, a lokalni političari tamošenje građane zakucavaju u duhovnu provinciju, svodeći i degradirajući svaku vrijednost Melesije na nacionalnu. 

Građansko u nama ne znači toleranciju na nacionalizam manjina - naprotiv! Ono nam obezbjeđuje i pravo na reakciju i osudu nacionalizma svake provinijencije, pa i albanske! Zamjena teza u kojoj politička ravan tabuizira komentar na nacionalizme manjinskih naroda, dovela je do trenda novokomponovanja svega što gradi temelje najboljih tekovina Crne Gore.

U tome su šampioni ipak „gang“ sprske crkve. Iliti njena ekspozitura sveštenstva u Crnoj Gori, kojima je, uzgred, šef avangardni patrijarh-zvijezda visokih krugova estradne zagrebačke scene i navodni fan Azre - „Profirije“. Ovi likovi su nasljeđe dukljanske države „zaveli“ pod „prva srpska država“. I oni sa wikipedia znanjem, znaju da „srpska država“ nije postojala ni u najavi u vremenu dukljanskih vladara.

Istorija će „prvu srpsku državu“ zabilježiti dosta kasnije, a i to je upitno, jer je po hroničarima tog vremena, nepoznat naziv naroda koji je naseljavao Rašku. Ono što je poznato je da je Dukljanska država, arhontija pa zatim kraljevina, imala svoju hrišćansku crkvu (biskupiju) prije šizme, da bi kasnije Barska nadbiskupija, dakle kao dio katoličke crkvene prakse, nastavila kontinuitet ove crkve.

Ta država je srpska isto koliko je Ilon Mask iz Republike Srpske i isto toliko koliko je Egipat nekada bio srpski, pa su ga „izgubili“! Ima li danas, ijedna adresa u Crnoj Gori, koja se finansira iz budžeta države, koja će reagovati na ovaj nonsens? Pade li na pamet ijednom akademiku CANU da se mora reagovati?! Kada treba, gospodo akademici, ako ne sad kad se prisvaja nešto što im ranije nije bilo ni u najluđim snovima? Akademici DANU imali su jedinstvenu šansu da nas podsjete da postoje, ali ni ime im ga izgleda „ne daje“.

Do kad treba davati šansu građanskom da opet zavlada? Jer u davanju “šansi” gubi jedino moderna Crna Gora. Možda je rješenje u odlaganju svih progresivnih ideja za neko civilizacijski zrelije vrijeme? Za nas danas, čini se, opet suviše daleko. Odluku moramo donijeti.