Crkva Srbije kao oružje tuđe kontrole: Metodije, četnici i gaženje suverene Crne Gore

Dešavanja u Beranama, gdje je postavljen spomenik ratnom zločincu Pavlu Đurišiću, kao i javni istupi mitropolita budimljansko-nikšićkog Metodija, predstavljaju mnogo više od lokalne provokacije. To je brutalna poruka – da je Crkva Srbije ne samo jača od države Crne Gore, već i da su ključne poluge vlasti pod direktnom kontrolom stranih službi, prije svega srbijanske BIA-e.

Ovakva poruka jasno ukazuje na to da bezbjednosne službe Crne Gore ili nemaju snage, ili – što je mnogo opasnije – ne žele da zaštite građanski, suvereni poredak ove zemlje.

Opasna agenda pod plaštom mantije

Mitropolit Metodije, otvoreni simpatizer četničkog pokreta, ne skriva svoje ideološke sklonosti. Njegova podrška srpskim kolaboracionistima i fašistima iz Drugog svjetskog rata već godinama je javna i uporna. Nakon što je najavio da će spomenik Pavlu Đurišiću, ako treba, unijeti u crkvu i da očekuje njegovu instalaciju u centru Berana, postalo je jasno da iza “duhovnog poslanja” stoji politički program – opasna velikosrpska agenda.

Da se ne zaboravi: u avgustu 2023. godine, na Krnovu kod Nikšića, Metodije je održao parastos tzv. Gvozdenom puku – zloglasnoj četničkoj jedinici osnovanoj od strane Pavla Đurišića. Još ranije, u avgustu 2022, u Gornjem Zaostru kod Berana, služio je pomen vođama četnika – Draži Mihailoviću i Đurišiću – otvoreno ih nazivajući “stradalnicima”, uz slavljenje njihove “žrtve”.

Politički projekat

Na kraju 2022. godine, u govoru koji je održao u Beranama, Metodije je rekao da je “Podgorička skupština iz 1918. godine bila kruna stremljenja ka ujedinjenju srpskog naroda u svim srpskim zemljama”. Iza ove navodne “duhovne poruke” krije se jezgro velikosrpske državne politike – negacija postojanja Crne Gore kao nacije, identiteta i države.

Citiramo Metodijeve riječi:

“Jedino pravo ujedinjenje naroda dešava se u Hristu, kroz Crkvu. Čak i kad se izgubi zemaljsko jedinstvo, ono se čuva u zajednici Crkve…”

Ova kvazi-duhovna retorika nije ništa drugo do pokušaj ideološke manipulacije kojom se građani pozivaju na “višu zajednicu”, pod kojom se zapravo podrazumijeva – Velika Srbija.

Uniforme, padobrani i oficirski pozdravi

Iako se predstavlja kao monah, Metodije je viđan i u znatno drugačijem izdanju. U julu 2021. godine, fotografisan je na vojnom aerodromu Niš, obučen u uniformu Vojske Srbije, gdje je tokom vojnih vježbi “21. padobranski višeboj” pozdravljao zastavu Republike Srbije. Slične fotografije postoje i sa aerodroma Ečka kod Zrenjanina.

Njegovo padobransko “duhovno uzdizanje”, s obzirom da jedan skok košta i do 250 eura, ukazuje na ozbiljno finansiranje hobija. U tom kontekstu ne treba zanemariti ni činjenicu da je Metodije, a kako su mediji ranije pisali, navodno u rodbinskoj vezi sa premijerom, Milojkom Spajićem – što dodatno produbljuje sumnje u spregu vlasti i Crkve Srbije.

Ordeni iz ruku političkih ekstremista

U maju 2024, lider prosrpske i ekstremno desno orijentisane stranke NSD, Andrija Mandić, uručio je Metodiju najviše partijsko priznanje – Orden Marka Dakovića, istog onog Dakovića koji je u vrijeme Kraljevine Srbije djelovao kao agent rušenja crnogorske nezavisnosti. Metodije se zahvalio riječima:

“Srećan sam što ste u meni prepoznali svoga brata i poslenika na istom srpskom i pravoslavnom poslanju…”

Time je Crkva Srbije u Crnoj Gori formalno ušla u političku arenu kao jedan od ključnih instrumenata velikosrpske ideologije, a Metodije – bez ikakve sumnje – kao njen najglasniji egzekutor.

Kad država ćuti, istorija se ponavlja

Ovo više nije pitanje vjere, već pitanje bezbjednosti i suvereniteta. Država koja dozvoljava da se na njenoj teritoriji dižu spomenici fašistima, da se mitropoliti u uniformama strane vojske postrojavaju pod njihovim zastavama, i da se najviši crkveni autoriteti javno stavljaju u službu ideologije koja negira njenu samostalnost – takva država je u opasnosti da nestane.

Crna Gora mora odgovoriti – jasno, institucionalno, i bez kompromisa.