Propagandne laži i mučna istina o ,,novoj Crnoj Gori”

Eto, veliki dan – 30. avgust, petoljetka smjene DPS vlasti, za nama je. Mnogi iz postavgustovske vlasti su se ovih dana očitovali, svrstavajući taj događaj u one istorijske vododjelnice.  

Nije čudo što avgustovska vlast na sva usta fali avgustovski politički preokret i govori o preporodu društva. Čudo je kako su neki današnjice na sva usta falili – koliko juče.  

LAŽNI PROROK I ...

,,Obarajući mirnim putem Đukanovićevu - sve tvrđu - diktaturu, Crna Gora je zakoračila u novu istorijsku eru jer je na izborima poraženo i partizansko i četničko shvatanje Crne Gore... Izjave lidera pobjedničke koalicije, takođe i Crkve, pokazuju da je pobijedila ideja o Crnoj Gori kao građanskoj državi“.  

Dakle: od 30. avgusta 2020. godine Crkva Srbije će u Crnoj Gori da gradi građansku državu?!

Baš je tako prije pet godina, 8. septembra 2020, u tekstu u ,,Vijestima“, radosno prorokovao Miodrag Perović, profesor, nekadašnji ruski đak i nekadašnji crnogorski suverenista.  

Programskim tekstom ,,Nova Crna Gora“ Perović - inače autor teze da su litije Crkve Srbije emancipatorski pokret - zamislio je da pristalicama nezavisne Crne Gore zamagli sliku koja se pojavljivala – pretvaranja Crne Gore u dio litijaškog srpskog i ruskog sveta.  

Da bi se tako, uljuljkani u medijskim lažima, navikli na tu novu Crnu Goru.  

...LAŽNI PLATON  

Pet godina kasnije, novu Crnu Goru u suprelativima ocijenio prvi čovjek parlamentarne većine.   

U superlativima? Ma, još i više od toga: kao da je Crna Gora postala ona idealna Platonova država, u kojoj u harmoniji žive filosofi, ratnici i proizvođači!   

,,Ta 2020. godina ostaće zapisana zlatnim slovima u knjigama istorije Crne Gore i njenog naroda. Društveno-duhovni fenomen litija, kao emancipatorskog pokreta, ozdravio je dušu naše zemlje...relaksirani su međunacionalni odnosi a  Crna Gora je danas zemlja slobode i tolerancije.“  

Tako je, 30. avgusta ove 2025. godine, s ljubavlju uskliknuo srpski politički prvak, srpski četnički vojvoda i predsjednik, zamislite, crnogorske Skupštine, Andrija Mandić.  

Dva stava koja glorifikuju 30. avgust, onaj Perovićev od prije pet godina koji najavljuje procvat građanske države i ovaj Mandićev od prije tri dana koji govori o Crnoj Gori kao idealnom mjestu za život, imaju nešto zajedničko - svjesno su formirani lažni iskazi.  

Lažne teze umetnute u javnost sa dvostrukim ciljem.  

KAMUFLIRANJE SUŠTINE ,,NOVE CRNE GORE”

Prije svega da se običnom svijetu u svijest umetne šarena laža o Crkvi Srbije kao nosaču nove i bolje Crne Gore. I to je bila bratska podjela posla: ono što Mandiću o Crkvi Srbije nikada ne bi suverensiti povjerovali, plasirao je Perović tekstovima u svom koncernu.  

Sve sa ciljem da se napravi mit o pomirenoj zemlji, novoj, dobroj vlasti koja je promijenila onu lošu, zlu vlast DPS-a Mila Đukanovića.   

Da se ne zavaravamo: tvrđava vlasti DPS-a bila je ruinirana iznutra. Mnogi su u sistemu radili isključivo u svom ličnom ili grupnom, a ne u državnom ili društvenom interesu; mnogi su projekti postali izvor bogaćenja povlašćenih pojedinaca ili grupa...  

Ali, teza da je dovoljno samo da Milov DPS ode sa državnog sedla, da bi Crna Gora mogla da diše punim plućima – propagandna je teza zvaničnog Beograda i poltrona u Crnoj Gori.  

S jednim, ključnim ciljem: da bi se sakrilo ono što će se desiti – preoblikovanje  Crne Gore u bezlični dio srpskog svijeta. I države koja treba da služi – preko Crkve Srbije – srpskom i ruskom imperijalnom uticaju na Balkanu.  

Zato je i bila potrebna koalicija Perovićevih bivših suverenista i Mandićevih starih velikosrba: da bi se stvorila Crna Gore lišena državnog identiteta; da se iz državnog ustrojstva izbriše trinaestojulska i antifašistička Crna Gora, da bi se unutar državnog jezgra instalirao virus klelofašizma...  

TREĆA LAŽ O 30. AVGUSTU  

I zato je ovih dana, na petu godišnjicu avgustovske smjene vlasti, emitovana i treća laž - da su 30. avgusta suverenisti osvojili manje glasova i izgubili.  

Ne, na prebrojavanju glasova Đukanovićeva koalicija je imala i više glasova,a skupa sa Socijaldemokratama i strankama manje brojnih naroda i više mandata od Mandićeve i Bečićeve koalicije. Za stvarnu pobjedu u parlamentu bilo je neophodno da Ura Dritana Abazovića izda program svoje stranke i da kasnije, kada su došli do pozicije moći, izda i dogovor suverenista i potpiše Temeljni ugovor sa Crkvom Srbije.  

Da bi time zabio ekser u kovčeg rpostreferendumske Crne Gore.  

,,Potpisao bih i dan-danas Temeljni ugovor sa Srpskom pravoslavnom crkvom i ne kajem se nimalo zbog toga“, pohvalio se prije neki dan Abazović gostujući na jednoj lokalnoj televiziji.  

Uz laž da je moguće, uz poštovanja Ustava Crne Gre, potpisati Temeljni ugovor sa Crkvom druge države, Abazović je izrekao i jednu istiniu, konačno.  

Ne kaje se, jer je njegova uloga i bila to da – glumeći suvernističku, građansku stranku – odigra dodijeljenu ulogu za – srpski svet Aleksandra Vučić.  

MUČNA ISTINA

I zato pet godina kasnije, u toj navodno građanskoj državi koju su litijaši gradili, u toj, tobože idealnoj Crnoj Gori, kip četničkog koljača Pavla Đurišića, nosioca Hitlerovog gvozdenog krsta je pod budnim okom i zaštitom popova Crkve Srbije. Postavljen bezboznički i bogohulno pored ikona Isusa Hrista i Marije Bogorodice.  

I zato su se juče, u toj novoj idealnoj Crnoj Gori, u Petnjici kraj Šavnika – pod patronatom Andrije Mandića, predsjednika crnogorskog parlamenta, vijorile zastave druge zemlje, slavili Radovan Karadžić i ostali osuđeni ratni zločinci, pjevale strane himne i klicalo "srpskom svetu".  

I sve je to, vjerovali ili ne, tu paradu ponižavanja crnogorske države i slavljenje genocida - obezbjeđivala crnogorska policija.  

Eto, to je ta nova Crna Gora Nove srpske demokratije i ostalih srpskih stranaka koje su većina unutar parlamentarne većine koja vlada današnjom Crnom Gorom.  

I zato su bile sve ove propagandne mantre - Perovićeva i njegovih medijskih pulena ili srpsko-ruskih političkih vitezova Mandića i Kneževićeva ili ona Abazovićeva od prije koji dan - trebalo da posluže da se sakrije istina.  

 Mučna istina: da Crna Gora od 30. avgusta počela da se oslobađa – od sopstvenog identiteta, tradicije. Od same sebe.  

 Samo još da to neko javi suverenistima u parlaemntu koji čekaju izbore 2027. godine i svim građanima van parlamenta koji izgiboše za građanskom i nezavisnom državom, ali samo – na društvenim mrežama.