Razotkrivanje pravog lica ,,postavgustovske” vlasti

Karneval je bio, tako su barem zvanično saopštili.  Ali, čravi karneval, pa i ne baš. Tačnije: nije bio samo karneval. U subotu veče je u Kotoru - mimo zvaničnog programa - viđen je politički cirkus bez šatre, parada državnog nemorala i brutalna zloupotreba policije.  

I sve to zbog jedne maškare, zbog jedne karnevalske procesije! I jedne bahate zamisli: da silom vlasti, snagom državne moći, Mandićeva Nova srpska demokratija naredi, a poslušne Bečićeve Demokrate odmah skoče da zloupotrijebe policijske službenike i zaštite lik i djelo Slavena Radunovića, da ministar urbanizma ne trpi duševne boli...  

Da, Radunovićeva sujeta bila je, izgleda, dovoljan razlog da se u subotu veče upregnu i ministar Šaranović i čelnik Uprave policije Šćepanović, da se odmah na noge digne sva kotorska policija da - zaštiti Slavena Radunovića od maskenbalskih furešti.  

I da se, prvi put u istoriji, međunarodni karneval prekine.  

UDAR NA ,,KRALJEVINU SVETA VRAČA”

I to kako!  

Saobraćajna policija je puštila saobraćaj skoro sat ranije, a prethodno su naredili da vatrogasna kola blokiraju ulicu... Baš u času kada je 24 grupa,  posljednja i najbrojnija karnevalska ekipa, ,,Kraljevina Sveta Vrača“, trebalo da predstavi svoju masku na kotorskom karnavalu.  

Maska, nazvana Bokeški referendum, prikazuje maketu katedrale Svetog Tripuna koja je – naravno, nakon pada zaštite Uneska po zamisli minsitra Radunovića - pretvorena u, kako piše na plakatu, ,,objekat kolektivnog stanovanja sa bazenom i podzemnom garažom“.  

Ta je kotorska satirična priča postala, makar za državnu vlast, neka vrsta terorističkog pokušaja, opasnost koja može da ugrozi vladavinu parlamentarne većine.  

Pa su se angažovale sve snage, sve to samo zbog jednog, jedinog, cilja. Da se spase poruge ministar urbanizma Radunović, koji se prethodno nije libio da Bokeljima bezočno predloži da oni svoju kulturu, da svoje nasljeđe zaborave, da se svega odreknu da bi ministrovi investitori mogli - da betoniraju Boku.

SKIDANJE MASKI  

Tako je jedna maska razotkrila pravo lice jedne vlasti.  

Bahate, beskrupulozne vlasti koja uvijek stavlja lični ili uskopartijski interes ispred društvenog ili državnog.

I nije čudo što puna dva dana nakon prekida kotorskog karnevala odgovorni ćute, što se kotorska policija ne glaska, što niko iz vrha Uprave policije ne reaguje.  

A bio bi red da se makar zna ko je to iz policije prekoračio ovlašćenja, ko su civili  koji su izašli iz policijskog golfa i počeli da bahato viču i prijete hapšenjima. Kako se zove junak, policajac u civilu, koji je, kod crkve Sveti Nikola, psovao majku jednoj članici grupe ,,Kraljevina Sveta Vrača”?

Mnogo pitanja na koja država, ako ćemo istinu govoriti, i nije potrebno čekati odgovore. Jer odgovori se znaju: jedna kotorska maska zbacila sve maske sa lica vlasti u Crnoj Gori, pokazala što zaista misle ovdašnji vlastodršci kad nešto predlažu građanima.  

REVIZIJA ISTORIJE ZA ,,NOVU BUDUĆNOST”

Razotkriva se - svakog dana sve više - prava, ključna agenda ove i ovakve vlasti, iznikle nakon 30. avgusta iz litija Srpske pravoslavne crkve.   

Jer, nije slučajnost što mnogi političari na vlasti, iznikli iz srpsko-ruskog pravoslavnog šinjela - od Andrije Mandića do mitropolita padobranca Metodija Ostojića, sve zaključno sa mitropolitom-ponavljačem Joanikijem Mićovićem - iz godine u godinu falsifikuju istoriju i glorifikuju ratne zločince Pavla Đurišića ili Dražu Mihailovića.   

Revizija istorije je neophodna da bi se u budućnosti gradila neka nova Crna Gora.  

Sasvim drugačija od one koja je izglasana 21. maja 2006. godine. I zato ideja ministra urbanizma Slavena Radunovića nije bila skaredna samo zbog namjere da se investitorima za novac prepusti prirodni dragulj Crne Gore.  

MRAČNI MOZAIK  

Ne, priča o izlasku Boke iz plašta zaštite samo je jedan kamenčić u mračnom mozaiku vlasti iznikle iz litijaškog pokreta i naslonjenoj na ideje velikosrpske države iz vremena Ilije Garašanina.   

,,Posavgustovski oslobodioci” bi umjesto drevne Boke Kotorske, gradili ,,stariji i ljepši” Radunlend; u parku prirode ulcinjske Velike plaže željeli bi da nikne neki mali Beograd na vodi; a umjesto Meštrovićevog Mauzoleja na Lovćenu, podignutog u čast Njegoša – sanja se obnova one Karađorđevića kapele, posvećene malom Petru, sinu Ace palikuće...  

To je suštinska politička agenda većine u aktuelnoj parlamentarnoj većini. Da bi na kraju ponudili ono što jedino i može ova i ovakva vlast: da takva promijenja Crna Gora postane intergalni dio ,,srpskog sveta”.  

Ako to nekome nije bilo jasno avgusta 2020, mora mu biti kristalno jasno avgusta 2025. I strankama manje brojnih naroda koje na taj način saučestvuju u velikosrpskom državnom projektu, kao i opoziciji koja misli da se iz fotelja, bez prolivenog znoja, može braniti i odbraniti građanska Crna Gora.  

Zato karnevalski incident nije bio slučajnost već prirodna posljedica politike koju zastupa većina u parlamentarnoj većini. Ako ćutanje postane jedini odgovor građanske Crne Gore – valja očekivati da se čitava Crna Gora počne ličiti na jedan veliki politički cirkus.    

Ili, što bi rekli, neki ,,karnevalci” -  puki objekat kolektivnog stanovanja, bez crnogorskog identiteta.