Šestoro gostiju rimskog hotela je hospitalizovano a gotovo stotinu njih je evakuisano zbog curenja ugljen-monoksida u hotelu.
Pored gostiju hospitalizovan je i član osoblja hotela, javlja Ansa.
Ugljen-monoksid je dospio u 44 od 46 soba hotela koji se nalazi u ulici Via Aurelija. Svi gosti su evakuisani radi predostrožnosti.
Kako se navodi, ugljen-monoksid je najvjerovatnije iscurio iz sistema za grijanje hotela.

Portal ETV

original

viewImage

baseImage

610x380

500x500

400x240

400x203

1250x600

1084x550

thumbnail

Rim: Šestoro ljudi hospitalizovano zbog curenja ugljen-monoksida u hotelu

Premijer Milojko Spajić učestvuje na konferenciji u Rimu, posvećenoj obnovi Ukrajine. On se to prilikom susreo sa premijerkom Italije Đorđom Meloni.
- Zadovoljstvo je ponovo se vidjeti sa premijerkom Italije Đorđom Meloni, afirmisati podršku integrativnom procesu Crne Gore i proširenju Evropske unije. Uskoro očekujemo i biznis forum Crne Gore i Italije i jačanje ekonomskih veza dvije zemlje- poručio je Spajić na mreži X.
Osvrnuo se i na zaključke konferencije.
- U Rimu, na konferenciji o obnovi Ukrajine, poslali smo poruku snažne podrške jedinstvu Evrope, nužnosti mira u Ukrajini što prije i njenom ekonomskom i institucionalnom oporavku- naveo je premijer.
<div class="embed-block"><div style="max-width: 550px;"><div style="left: 0; width: 100%; height: 0; position: relative; padding-bottom: 100%;"><iframe src="https://cdn.iframe.ly/api/iframe?app=1&url=https%3A%2F%2Fx.com%2FMickeySpajic%2Fstatus%2F1943612450546544818%3Fref_src%3Dtwsrc%5Etfw%7Ctwcamp%5Etweetembed%7Ctwterm%5E1943612450546544818%7Ctwgr%5E3e8addf1849266b09cec3e9ed07c8b114e27c977%7Ctwcon%5Es1_&key=87ca3314a9fa775b5c3a7726100694b0" style="top: 0; left: 0; width: 100%; height: 100%; position: absolute; border: 0;" allowfullscreen></iframe></div></div></div>

Spajić u Rimu najavio biznis forum Crne Gore i Italije

U snažnoj eksploziji na benzinskoj pumpi u Rimu danas je povrijeđeno najmanje 45 osoba, uključujući 12 policajaca i šest vatrogasaca, saopštile su italijanske vlasti.
Eksplozija se dogodila na benzinskoj, dizel i pumpi za tečni naftni gas u radničkom naselju Prenestino, prenosi Radio Slobodna Evropa.
Osobe povrijeđene u eksploziji liječe se u lokalnim bolnicama, izvijestile su italijanske novinske agencije, a dvoje je u kritičnom stanju zbog teških opekotina.
- Molim se za ljude pogođene eksplozijom na pumpi u srcu moje biskupije. Sa zabrinutošću i dalje pratim razvoj ovog tragičnog incidenta - napisao je papa Lav XIV na mreži X.
Vatrogasci i radnici hitne pomoći su stradali u eksploziji nakon što su pozvani na mjesto događaja nakon što je kamion udario u cijev na benzinskoj pumpi, izvještavaju italijanski mediji.
Gradonačelnik Rima Roberto Gvaltijeri rekao je s mjesta događaja da se sumnja da je incident tokom procesa punjenja rezervoara gorivom uzrokovao curenje plina, što je izazvalo požar, a zatim i eksploziju.
Premijerka Đorđa Meloni zahvalila je policiji, vatrogascima i drugim hitnim službama što su pomogli da se osigura da “ovaj tragični događaj nije imao još teže posljedice”.

Eksplozija na benzinskoj pumpi u Rimu: Najmanje 45 povrijeđenih

Najmanje devet osoba- osam policajaca i jedan vatrogasac, povrijeđeni su u velikoj eksploziji koja se dogodila jutros na jednoj benzinskoj pumpi u naselju Prenestino, na periferiji Rima.
Italijanski mediji izvještavaju da su hitne službe već bile na terenu kada je došlo do eksplozije, jer je prethodno kamion udario u gasovodnu cijev na pumpi.
Požar koji je uslijedio proširio se i na obližnje skladište, dok je udarni talas oštetio okolne zgrade.
Za sada je poznato da je pet osoba prevezeno u bolnicu, dok su, prema informacijama agencije Rojters, među povrijeđenima i prolaznici i radnici hitne pomoći, ali za sada nema preciznog broja.&nbsp;
- Osjetila sam eksploziju baš kad sam izlazila iz kuće. Prasak je bio ogroman, cijela kuća se zatresla i uplašila sam se da će prozori pući koliko je snažno bilo- izjavila je svjedokinja za Rojters.
Iz kabineta premijerke Italije Đorđe Meloni saopšteno je da premijerka pomno prati situaciju.

Rim: Velika eksplozija na benzinskoj pumpi, povrijeđeno devetoro

Više od 30.000 građana okupilo se u Rimu na velikim antiratnim protestima na kojima su podignuti glasovi protiv izraelskih zločina u Gazi, ali i dalje eskalacije rata na Bliskom istoku.
Građani su marširali Rimom uz pjesmu "Bella Ciao", a skandirali su i slogane "Zaustavite Izrael, zaustavite treći svjetski rat".
Takođe, na skupu su se mogle vidjeti parole poput "Ne ratu, ponovnom naoružavanju i genocidu".
Među onima koji su učestvovali na skupu bili su i predstavnici italijanske opozicije, a Đuzepe Konte je rekao kako ljudi u Gazi i dalje umiru pod bombama i snajperima izraelske vojske.
- Ne zaboravimo palestinsko stanovništvo koje je gladno i više nema škole, domove, zdravstvene ustanove i nastavlja umirati - rekao je Konte.
Ono što je zanimljivo, na demonstracijama su zapaljene i zastave Izraela i EU, te fotografija s likom američkog predsjednika Donalda Trampa.

Više od 30.000 ljudi na antiratnom protestu u Rimu: Zapaljene zastave Izraela

Zovu ga Večni grad, Prestonica sveta ("Caput Mundi"), Grad sedam brežuljaka, Carski grad, nekad i samo Grad. A Rim je sve to, čak i više od toga. Bio je glavni grad tri države i šest uređenja: Rimskog kraljevstva, Rimske republike, Rimskog carstva, Papske države, Kraljevine Italije i, danas, Republike Italije. I jedan od najduže neprekidno naseljenih gradskih centara Evrope - koji je u vreme Rimskog carstva brojao i do milion i po stanovnika, posle njegovog pada svega nekoliko hiljada, a danas skoro 2,8 miliona. Desetina njegovih današnjih stanovnika nisu Italijani, ali Rim godišnje posete još tri Rima - odnosno, između osam i deset miliona turista. To je tek fragment rimskih kontrasta. Jer, prva prestonica zapadnog sveta nije bila i prva prestonica ujedinjene Italije. Pre Rima, tu titulu su poneli Torino (1861.) i Firenca (1865.). Rim je postao glavni grad 1871. i tada je počeo njegov treći istorijski uspon. Doduše, taj uspon je doveo i dotle - eto prvog gunđanja vašeg reportera - da skoro nema fasade koju nije "ukrasio" grafit i da je najveći deo grada prljaviji nego što jedna takva istorija dozvoljava. Reke ljudi, koje se sa bukvalno svih kontinenata slivaju u Rim, možda ne znaju da je za današnji izgled grada prilično zaslužan režim onoga koga su u znak "zahvalnosti" za učinjeno njihovoj državi i svetu sunarodnici obesili za noge, sa sve ljubavnicom. A kad kažemo "zaslužan", mislimo i stvarno i sarkastično. Mnogi delovi Rima danas izgledaju dostojno metropole baš zbog opsesije Benita Musolinija; opet, iz istog razloga su trajno uništena mnoga dragocena arheološka nalazišta - poput dela Foruma, kuda je prosečena današnja Ulica imperijalnih foruma (tad Ulica imperije), da bi se Duče s terase svoje rezidencije na Trgu Venecija nesmetanim pogledom napajao energijom koju mu daje Koloseum. No, u vremenu današnjem, prosečan turista to ne mora da zna. On uočava grandioznost elemenata koji spajaju vekove, etrursku civilizaciju, rimsko carstvo, nekada rasparčane ali moćne italijanske državice i ovu modernu "čizmu". Pa sve to začinjeno ratnim plenom, donetim iz nekad moćnih država koje su stari Rimljani pokorili. Na primer, od 30 egipatskih obelisaka koji su ukupno postojali, čak osam je danas u Rimu. Ako izuzmemo možda najpoznatiji - onaj na Trgu Svetog Petra u Vatikanu, što je ipak druga država iako "opkoljena" Rimom, čiji je on nekad deo bio - tu je Macuteo obelisk ispred Panteona, pa Flaminijev na Placi del Popolo (Trg naroda) ili Montecitorio, na istoimenom trgu ispred zgrade Zastupničkog doma italijanskog Parlamenta.  <figure> <img src="https://publisher-publish.s3.eu-central-1.amazonaws.com/pb-etv/swp/8p72gy/media/2025060108060_ec081efe203b104835d5981d7a73891cf0997865d76898786d68828f3e31e0cc.jpg" data-media-id="editor_0" data-image-id="2025060108060_ec081efe203b104835d5981d7a73891cf0997865d76898786d68828f3e31e0cc" data-rendition-name="original" width="3840" height="2592" loading="lazy" alt="Rim"> </figure>  Da, u ta davna vremena, osvajači su iz osvojenih država donosili sve šta su mogli. Reklo bi se da je to ipak sreća u nesreći, jer su danas u gradu sa više od 60 muzeja sačuvani neverovatni primerci iz vekova pre nove ere i prvih vekova ove. Na primer, u Nacionalnom rimskom muzeju, na četiri lokacije - od kojih je pisac ovih redova stigao da obiđe "samo" tri (Palaco Masimo, Dioklecijanove terme i Palaco Altemps), jer je šest dana za Rim tek kap zadovoljstva u moru neotkrivenog. A bilo bi nefer prećutati i činjenicu da su starorimski umetnici pravili i kopije umetničkih dela iz pređašnjih civilizacija koji su zauvek izgubljeni, pa su te kopije praktično sačuvale i uspomenu na originale. Najzad, na sličan način sačuvani su i brojni spomenici prethrišćanske ere u samom Rimu. Doduše, ne kao kopije, već kao "pokrštene" bazilike ili već pominjani obelisci, recimo. Da pomenemo samo najpoznatiji primer, Panteon. Hram svih predhrišćanskih bogova iz ranog II veka, čija je kupola od nearmiranog betona i danas najveća na svetu, u ovako je dobrom stanju možda baš zato što ga je u VII veku vizantijski car Foka poklonio papi Bonifaciju IV. Pretvaranje ove bazilike u crkvu Sveta Marija od mučenika ju je verovatno sačuvalo od razaranja i pomoglo ažurnost popravki, tako da i danas možemo da se divimo originalnom izgledu, pre svega otvorenom "okulusu" prečnika od oko devet metara i igri svetlosti koju pravi, a koji je nastao zarad komunikacije s božanstvima i astronomskuh osmatranja. Danas je u Panteonu sahranjen majstor renesansnog slikarstva, Rafael, kao i italijanski kraljevi Vitorio Emanuel II i Umberto I. Dok smo kod sahranjivanja, da pomenemo brojne rimske katakombe (ima ih 60-ak, raznih veličina), nastale prvenstveno zarad sahranjivanja hrišćana. Početkom II veka nije bilo dovoljno prostora za sahranjivanje, pa se krenulo u dubinu. I tako skoro do početka IX veka, kada su ostaci brojnih papa iz katakombi prebačeni u bazilike, a običnih hrišćana u masovne grobnice.&nbsp; U najvećim rimskim Katakombama, onim Svetog Kalista, bilo je pokopano više od pola miliona ljudi. Od toga, vele, više od trećine bila su deca, i čak 16 papa. Katakombe svetog Kalista imaju pet nivoa, dostižu dubinu od 30 metara, dok dužina hodnika prelazi 20 kilometara. Ovde se može videti ranohrišćanska ikonorafika u originalnom obliku, kripta papa (samo tu je pokopano devet prvosveštenika još jedinstvene hrišćanske crkve, pa i sam sveti Kalisto), te mesto gde je pokopana Sveta Sesilija.  <figure> <img src="https://publisher-publish.s3.eu-central-1.amazonaws.com/pb-etv/swp/8p72gy/media/20250601070648_a3a4d58f8bb61850c95a41c868b3bd7f9313f7e281e6b4dd5ea4d9cba3fd68c2.jpg" data-media-id="editor_1" data-image-id="20250601070648_a3a4d58f8bb61850c95a41c868b3bd7f9313f7e281e6b4dd5ea4d9cba3fd68c2" data-rendition-name="original" width="3072" height="4096" loading="lazy" alt="Rim Panteon"> </figure>  <h2>METRO I GUŽVE</h2> Ostajemo ispod zemlje, ali se vraćamo u sadašnjost, da bismo pomenuli rimski metro. Za toliki grad, poznat po gužvama u saobraćaju (neko je izračunao da prosečni stanovnik Rima zaglavljen u saobraćaju provede 254 sata) metro je premali: ima samo dve "ipo" linije. Ovo "ipo" odnosi se na liniju C, koja saobraća u predgrađu i tek se poslednjih meseci radovima “probija” ka Trgu Venecija, Koloseumu, Trgu Svetog Petra i dalje. Iako vozi vrlo često i relativno brzo, rimski metro je izazvao i drugo gunđanje vašeg reportera: stanice su prilično zapuštene i prljave, vagoni išarani grafitima, a obaveštenja sa razglasa upozoravaju da se ne smete opustiti jer su džeparoši posvuda. Ipak, linije A (crvena) i B (plava), koje se ukrštaju kod železničke stanice Termini (izgrađene 1950, i ceo taj kompleks sa autobuskim stajalištima i tramvajskim linijama moramo pohvaliti kao sjajno saobraćajno rešenje) - prosečnog turistu odvešće do većine destinacija koje se u vodičima savetuju pod "nemojte propustiti". Na primer, u jednom pravcu mogu se obići Placa del Popolo (Trg Naroda), Via Marguta, Španske stepenice, Fontana Di Trevi, Hadrijanov hram, Panteon, Trg Navona… Via Marguta je, recimo, simpatična rimska uličica, širokoj publici poznata iz filma "Praznik u Rimu". U njoj, u broju 51, stanuje američki novinar Džo Bredli (Gregori Pek) i slučajno upoznaje princezu En (Odri Hepbern, dobila "Oskara"). Toliko od romantike. Danas je ta zgrada skoro ruševina, ograđena skelama i višegodišnjim obećanjima rimskih vlasti da će je popraviti.&nbsp; Vila Borgeze je najveći javni park u samom istorijskom centru Rima, u kom se može skloniti od gradske buke, šetajući uz jezero, ili uz hramove i muzeje. Izložbe i koncerti na otvorenom, vožnja bicikla ili poseta ekskluzivnoj Galeriji Borgeze samo su još neke od mogućnosti. Interesantno, Rim je jedan od najzelenijih gradova Evrope, ali će se u njegovim ulicama retko kad naći drvored: zelenilo je skoncentrisano u česte i raskošne parkove. U Rimu se od buke može skloniti i u neku od šarmantnih, tipičnih kafanica. Koliko ih ima? To verovatno tačno znaju samo državni organi, ali se strancu čini da Rimljani žive samo od ugostiteljstva. Kao i u svemu drugome, i u tome nonšalantni i neobavezni. Najveća koncentracija je u boemskoj četvrti Trastevere. Tu je ovaj reporter slučajno naišao na Albanca iz Tetova (S. Makedonija), koji u Rimu radi više od 20 godina. Jednom u nekoliko meseci, veli nam, ode da obiđe roditelje, suprugu i decu u Tetovu. Mora se tako, razumemo se uz limončelo pri rastanku, jer u rodnom kraju posla nema, a zbog dece se mnoge stepenice moraju preskočiti. Kad smo kod stepenica: Španske stepenice su doista impozantne, povezuju Španski trg (gde je španska ambasada pri Svetoj stolici) i Trg Trinita dei Monti (gde je istoimena francuska crkva), ali su suštinski - najmanje španske. Naime, Francuzi su davali pare, Italijani izvođenje, ali dok su se oni sporili oko planirane skulpture Luja XIV na vrhu, Španci su se "dosetili" da se njihova ambasada tu "doselila" sto godina pre izgradnje stepenica, pa je Stepenište Trinita dei Monti kolokvijalno ipak postalo "Španske stepenice". <h2>CRKVE I FONTANE</h2>  <figure> <img src="https://publisher-publish.s3.eu-central-1.amazonaws.com/pb-etv/swp/8p72gy/media/20250601070652_155e1952ef17a908d7ca0f2ab51d859966a059889413ea85c2bc8e7a29656498.jpg" data-media-id="editor_2" data-image-id="20250601070652_155e1952ef17a908d7ca0f2ab51d859966a059889413ea85c2bc8e7a29656498" data-rendition-name="original" width="4096" height="3072" loading="lazy" alt="Fontana di trevi Rim"> </figure>  <h2> </h2> Crkva na vrhu stepenica je jedna od oko 900, koliko ih je danas u Rimu. Da pomenemo samo još neke od njih. U crkvi Sveti Petar u lancima (San Pietro in Vincoli) je izložen Mikelanđelov Mojsije, napravljen za grobnicu pape Julija II. Bazilika Santa Maria Mađore je jedna od četiri papske bazilike, a danas u njoj počiva i papa Franjo. Bazilika Svetog Ivana Lateranskog poznata je kao sedište rimskih biskupa, a u njoj je 1929. potpisan Lateranski sporazum, kojim je konačno rešen višedecenijski spor između Kraljevine Italije i Svete stolice, i ustanovljena država Vatikan.&nbsp; U obližnjoj bazilici San Ðovani in Laterno su izložene Svete stepenice (Scala Sancta) kojima je, kako se veruje, hodao razapeti Isus do Pontija Pilata, čoveka koji mu je presudio. Stepenici su mermerne, ima ih 28, i na njima su, kažu, tri kapi Isusove krvi. Hodočasnici se njima penju na kolenima, ostali turisti sa strane, po drvenim daskama kojima su uokvirene, a na vrhu ih čeka soba "Sveta od Svetih". Nekada je to bila privatna kapela pape i sadrži relikvije svetaca i jednu od najstarijih ikona Isusa pronađenih u Rimu iz V veka. Ni na jednoj od ovih lokacija nije tolika gužva da se ne može uživati u svom trenutku kod tih znamenitosti. Na žalost, to se ne može reći za jednu od najpoznatijih rimskih lokacija - fontanu Di Trevi. Tamošnji krkljanac su rimske vlasti dodatno povećale otežavanjem pristupa da se onaj već čuveni novčić desnom rukom preko levog ramena baci u fontanu. Da bi se turista vratio u Rim, dabome. Fontana na taj način dnevno ipak zaradi i po 3.000 eura, koji odlaze za subvencionisanje hrane za siromašne. Ali onda je u ostatku prilično tesnog prostora koji gleda na pozadinu zgrade Palaco Poli s tri statue i bazenom - takva gužva da se čoveku tu ne zalazi čak ni zbog sjajnog sladoleda koji može da se kupi u okolnim poslastičarnicama. Za utehu informacija da danas Rim ima više od 300 fontana, a da je jedan od malog broja gradova čija je voda pitka, pa se može sipati na oko 2.500 "nasona" (česmi, čija cevi imaju karakterističan oblik nosa - kapitalca) i na nekoliko stotina posebno izgrađenih modernih česmi na dugme, koje nude i opciju punjenja mobilnog telefona. Tek da napomenemo: starorimske su fontane, kao i javna kupatila i kuće patricija u vreme procvata carstva, dobijale vodu s akvadukta; sirotinja je, međutim, morala da se snalazi na drugi način. Doduše, tamo gde su danas ostaci Rimskog foruma, pre izgradnje ovog omiljenog mesta za antičke mitingaše, bilo je vode u izobilju. Onda je tuda prošla Via Sakra, koja je vodila od vrha Kapitola preko Foruma pa sve do Koloseuma. Ova ulica je služila kao glavna ruta trijumfalnih procesija u čast vladara koji su izvojevali pobede u ime Rima, a kroz nju su i sprovođeni pokojni rimski carevi do Foruma gde su održavane posmrtne ceremonije.&nbsp;  <figure> <img src="https://publisher-publish.s3.eu-central-1.amazonaws.com/pb-etv/swp/8p72gy/media/20250601070656_7c2f58ad03cccbc2014dc8330713443d3552052fa357b0dfc8eeceb6be730c48.jpg" data-media-id="editor_3" data-image-id="20250601070656_7c2f58ad03cccbc2014dc8330713443d3552052fa357b0dfc8eeceb6be730c48" data-rendition-name="original" width="3072" height="4096" loading="lazy" alt="Rim"> </figure>  Danas se na tom prostoru nižu manje ili više očuvani simboli slavnih vremena imperije: slavoluk Septimija Severa, pa "Umbilicus urbis Romae", simbolički centar Rima od kog i do kog se merila udaljenost od svakog mesta u antičkom Rimu, onda Kuria Julia, u kojoj se sastajao Senat, pa hramovi - Saturnov, Konkordov, pa Vespazijanov i Titov hram. Da ne zaboravimo Cezarov hram, odnosno mesto gde je Cezar kremiran, a koje i danas posećuju brojni hodočasnici i ostavljaju pogrebne darove. Pored još nekoliko hramova, ističe se Vestin, gde je gorela večna vatra, koju su održavale vestalke. Bilo bi veoma loše znamenje za Rim ako bi se ta vatra ugasila. Zato je tu i njihova kuća, jer su praktično samo te sveštenice zavetovane na devičanstvo živele u donjem delu grada. Taj deo foruma se završava Titovim slavolukom. <h2>KOLOSEUM I VATIKAN</h2>  <figure> <img src="https://publisher-publish.s3.eu-central-1.amazonaws.com/pb-etv/swp/8p72gy/media/20250601070656_e09b379f66de8eebe2397967a99d8bd1f0471c53a4f60e579dbb92f3f1167c94.jpg" data-media-id="editor_4" data-image-id="20250601070656_e09b379f66de8eebe2397967a99d8bd1f0471c53a4f60e579dbb92f3f1167c94" data-rendition-name="original" width="4096" height="3072" loading="lazy" alt="Rim Koloseum"> </figure>  <h2> </h2> Iznad foruma uzdiže se Palatin - brdašce na kome je Rim osnovan i na kome se nalazila pećina u kojoj se vučica brinula o Romulu i Remu. Danas je to još jedan muzej na otvorenom na kome se nalaze ostaci imperijalnih palata. Sa tog brdašceta se pruža fantastičan pogled na rimske forume. Nedaleko odatle su, kako rekosmo, Imperijalni forumi (Cezarov, Avgustov, Nervin, Trajanov – sa već čuvenim Trajanovim stubom), a tu se diže i prvi tržni centar na svetu – Trajanova pijaca. U njoj je danas muzej sa na forumima pronađenim antičkim predmetima, što je takođe interesantno, ako se ima u vidu da je samo oko deset odsto antičkog Rima danas iskopano. Sa druge strane, Koloseum. Zaštitni znak Rima. Njegova izgradnja je započeta 72. godine pre nove ere, a završen je samo osam godina kasnije. Ovaj podatak je gotovo fantastičan kad se nađete pred njegovim lukovima, jer oduzima dah svojom velelepnošću. To je najveći amfiteatar ikad sagrađen i mogao je primiti 80.000 posetilaca. Imao je pokretni krov, kojim se gledaoci štite od sunca i kiše, dok su životinje u arenu podizane posebnim liftovima. Koloseum je služio za različite spektakle, današnjem gledaocu bi verovatno najatraktivnije bile borbe gladijatora. Konačno, da završimo još jednim kontrastom. Unutar grada Rima nalazi se država - Vatikan. Nekad je ceo Rim bio prestonica Papske države, onda se uz podršku Napoleona Rim odupirao ulasku u ujedinjenu Italiju sve do 1870. Posle toga papa je ostao u dobrovoljnom sužanjstvu sve do Lateranskog ugovora (1929.). Od tada, Vatikan je najmanja država na svetu, sa manje od 900 državljana, i predstavlja sedište Katoličke crkve i njenog poglavara Pape.&nbsp;  <figure> <img src="https://publisher-publish.s3.eu-central-1.amazonaws.com/pb-etv/swp/8p72gy/media/2025060108060_4647b1bc2cbe09a8c50395348d03d24ba90581c638c2157b6792551eac2f343c.jpg" data-media-id="editor_5" data-image-id="2025060108060_4647b1bc2cbe09a8c50395348d03d24ba90581c638c2157b6792551eac2f343c" data-rendition-name="original" width="3072" height="4096" loading="lazy" alt="Rim Vatikan"> </figure>  Zbog male površine države i nemogućnosti da se smeste, ambasade stranih zemalja raštrkane su po Rimu. Van zidina žive i svi zaposleni, čiji broj nekoliko puta prelazi broj državljana. Vatikan čuva Švajcarska garda, najmanja i najstarija vojska na svetu. Dobro, verovatno i najšarenija. Jedini deo Vatikana nezaštićen zidinama prema teritoriji Italije je Trg svetog Petra. Njega obeležava istoimena bazilika, gde je i grobnica ovog sveca. Čitava unutrašnjost bazilike je bogato ukrašena, a najpoznatije umetničko delo koje je krasi je Mikelanđelova Pijeta. S kupole bazilike pruža se fantastičan pogled na Vatikan i Rim. Osim na ovaj trg i u baziliku, turista od cele teritorije Vatikana može da stane još samo na tle vatikanskih muzeja. Niz impresivnih kolekcija na otvorenom i zatvorenom čini više od 20.000 predmeta – što je manje od trećine ukupnog broja predmeta u posedu Muzeja. Poslednji deo kompleksa, i zasluženo na počasnom mestu ove reportaže - neverovatna Sikstinska kapela. U ovoj kapeli se sastaje papska konklava, kardinalski kolegijum koji bira novog papu. Zidove Sikstinske kapele su oslikali drugi majstori renesanse, poput Botičelija i Peruđina, ali Mikelanđelo je onaj koji ju je proslavio oslikavši oko 500 kvadratnih metara tavanice, a 25 godina kasnije i deo iznad oltara.&nbsp; Tada 33-godišnji Mikelanđelo nije rado ušao u ovaj projekat, štaviše dugo je i odbijao ideju pape Julija II. Posle četiri godine rada u veoma lošim uslovima završio je tavanicu, sa više od 300 figura u devet scena iz Knjige postanja, uključujući Stvaranje Adama (Bog prvi put prikazan u fizičkom liku), Adama i Evu u Edenskom vrtu i Veliki potop.&nbsp; Mikelanđelo se u Sikstinsku kapelu vratio četvrt veka kasnije, kada je naslikao Strašni sud iznad oltara. No, kadinal Karafa (potonji papa Pavle IV) bio je užasnut što je Mikelanđelo oslikao nage figure, započevši oštru kampanju da se freske uklone. Krenula je i kontra-kampanja, ali, na kraju je većina figura na fresci, rukom anonimnog umetnika, ipak naknadno "obučena".

Nebojša Vučinić

Vječni sjaj Prijestonice svijeta

Nekoliko hiljada ljudi okupilo se danas u Rimu protestujući protiv zakona koji je usvojila ultrakonzervativna Vlada premijerke Đorđe Meloni kojim se strože kažnjavaju napad demonstranata na policiju, a policija štiti od optužbi za prekomjernu upotrebu sile.
Okruženi velikim prisustvom policije, demonstranti su prošetali ulicama prolazeći pored kultnih znamenitosti poput Koloseuma, u povorci noseći mnoge sindikalne i palestinske zastave.
Zakon koji je Vlada usvojila početkom aprila u četvrtak je odobrio donjim dom parlamenta, a očekuje se da će uskoro dobiti odobrenje Senata, gdje ultrakonzervativna vladajuća koalicija ima ubjedljivu većinu.
Tekst obezbjeđuje finansijsku pomoć od 10.000 eura za troškove odbrane pripadnika snaga bezbjednosti koji su gonjeni u slučajevima nasilja u vršenju svojih dužnosti.
Kazne za određena krivična djela, kao što su „neredi u zatvorskoj ustanovi“, povećavaju se, čak i za pasivni otpor.
Skraćuju se rokovi za iseljenje ljudi koji su nezakonito zauzeli stan ili garažu, dok će trudnice ili žene sa malom djecom osuđene za krivična djela sada morati da budu zatvorene, mada u manje teškim ustanovama od zatvora.
Ono što se nekada smatralo samo administrativnim prekršajem, blokiranje puteva tokom demonstracija, čak i mirnih, sada je krivično djelo koje može nositi zatvorsku kaznu do dvije godine.

U Rimu protest protiv ultrakonzervativne Vlade

Smrt pape Franje, objavljena jutros, izazvala je nagađanja o njegovom nasljedniku, koji će biti poznat kada se pojavi bijeli dim iz dimnjaka Sikstinske kapele poslije složenog i tajnovitog postupka izbora.
S obzirom na prirodu kardinalskih imenovanja koje je papa Franja izvršio tokom svoje vladavine, očekuje se da će novi papa biti porijeklom takođe izvan Evrope, te da će biti još jedan progresivac, koji se suprotstavlja konzervativnom krilu Rimokatoličke crkve, piše Rojters.
Među potencijalnim kandidatima za novog papu pominju se arhiepiskop Marseja Žan-Mark Avelin (66) iz Francuske, kardinal Peter Erdo (72) iz Mađarske, kardinal Mario Greh (68) sa Malte, kardinal Pjetro Parolin (70) iz Italije, kardinal Luis Antonio Gokim Tagle (67) iz Filipina, kardinal Džozef Tobin (72) iz Njuvarka u SAD, kardinal Peter Kodvo Turkson (76) porijeklom iz Gane, nadbiskup Bolonje Mateo Marija Cupi (69)…
<div class="embed-block"><div><div style="left: 0; width: 100%; height: 0; position: relative; padding-bottom: 48%; padding-top: 120px;"><iframe src="//cdn.iframe.ly/api/iframe?app=1&url=https%3A%2F%2Fetv.me%2Fsvijet%2Fkakva-je-procedura-poslije-smrti-pape-franje-kako-se-bira-novi-poglavar&key=87ca3314a9fa775b5c3a7726100694b0" style="top: 0; left: 0; width: 100%; height: 100%; position: absolute; border: 0;" allowfullscreen></iframe></div></div></div>
Izborni proces biće održan nakon što papa Franja bude sahranjen, a novog poglavara tajnim glasanjem izabraće čanovi konklave u koju, nakon smrti ili ostavke pape, mogu ući kardinali mlađi od 80 godina.
Očekuje se da će među njima biti i kardinal Ladislav Nemet, beogradski nadbiskup.
Do izbora novog pape Kardinalski zbor upravlja Rimokatoličkom crkvom.
Složeno glasanje otkriće vjeruju li sadašnji kardinali, od kojih je većinu postavio papa Franja, da su njegovo prihvatanje liberalnih društvenih vrijednosti i njegova progresivna reformska agenda otišli predaleko ili je potreban period povlačenja.
Kardinali će odrediti datum početka konklave nakon što idućih dana počnu pristizati u Rim.
Poslije obreda sahrane pape i pošto se na opštim i posebnim sjednicama kardinala sve pripremi za konklavu, kardinali se skupljaju određenog dana, ali ne prije 14. ni poslije 20. dana od smrti pape, u crkvi Svetog Petra na misi. Istog dana poslije podne okupljaju se u kapeli Svetog Pavla u Apostolskoj palati, te u svečanoj procesiji idu do Sikstinske kapele, gdje se u strogoj tajnosti održava izbor.
Kardinali glasaju za željenog kandidata dok se ne utvrdi pobjednik, što je proces koji može potrajati nekoliko dana, pa i mjesecima.
Jedini trag o tome kako teku izbori je dim koji izlazi dva puta dnevno od paljenja kardinalskih glasačkih listića. Crni dim znači negativan odgovor, a bijeli dim biće znak da je novi papa izabran.
Nakon što se bijeli dim podigne, novi papa se obično pojavljuje u roku od sat vremena na balkonu koji gleda na Trg svetog Petra.
Viši kardinal koji učestvuje na konklavi objaviće odluku riječima: „Habemus Papam“ (Imamo papu), a zatim će predstaviti novog poglavara njegovim izabranim papskim imenom.
Katolička crkva trenutno ima 252 kardinala, od kojih je 138 mlađih od 80 godina, odnosno s pravom glasa. Čak 109 kardinala sa pravom glasa imenovao je papa Franja, 22 njegov prethodnik Benedikt, a pet Papa Jovan Pavle II.
Kardinali se „stvaraju“ na ceremonijama koje se nazivaju konzistorijumi, na kojima dobijaju prsten i zaklinju se na lojalnost papi.
Papa Franja održao je deset konzistorija i svakim od njih povećavao je izglede da njegov nasljednik bude neki drugi neevropljanin, ojačavši Crkvu u mjestima gdje je ili neznatna manjina ili gdje raste brže nego na uglavnom stagnirajućem Zapadu.
Većina kardinala vjekovima su bili Italijani, osim u periodu kada je sjedište papinstva bilo u Avinjonu - između 1309. i 1377. godine - kada su mnogi bili Francuzi.
Iako Evropa i dalje ima najveći udio kardinala sa pravom glasa - oko tri odsto, to je pad u odnosu na 52 odsto 2013. godine, kada je papa Franja postao prvi latinoamerički poglavar Katoličke crkve. Druga najveća grupa izbornika dolazi iz Azije i Okeanije, sa oko 20 odsto.

Ko bi mogao da postane novi papa: Ovo su neki od mogućih kandidata

Potpredsjednik SAD-a Džej Di Vens ipak se sastao s papom Franjom u nedjelju ujutro na kratkom privatnom sastanku.
Sastanak je uslijedio nakon samita s vatikanskim zvaničnicima u subotu, ali ne i sa samim Papom do sada, što je podstaklo neke da sugerišu da je potpredsjednika SAD poglavar Katoličke crkve "odbacio".
<div class="embed-block"><div><div style="left: 0; width: 100%; height: 0; position: relative; padding-bottom: 59.7%; padding-top: 120px;"><iframe src="//cdn.iframe.ly/api/iframe?app=1&url=https%3A%2F%2Fetv.me%2Fsvijet%2Fpapa-franjo-odbio-sastanak-sa-potpredsjednikom-sad&key=87ca3314a9fa775b5c3a7726100694b0" style="top: 0; left: 0; width: 100%; height: 100%; position: absolute; border: 0;" allowfullscreen></iframe></div></div></div>
Vens je uskrsni vikend proveo u Rimu sa svojom porodicom, a prisustvovao je bogoslužju Velikog petka u bazilici svetog Petra nakon sastanka s italijanskom premijerkom Đorđom Meloni, izvijestio je Asošijejted pres.
Vens se u subotu u Apostolskoj palati sastao s državnim sekretarom kardinalom Pjetrom Parolinom i ministrom vanjskih poslova nadbiskupom Paulom Galagerom.
Prema kabinetu potpredsjednika, Vens i Parolin "razgovarali su o njihovoj zajedničkoj vjerskoj vjeri, katolicizmu u Sjedinjenim Američkim Državama, nevolji progonjenih hrišćanskih zajednica širom svijeta i predanosti predsjednika SAD Donalada Trampa ponovnom uspostavljanju mira u svijetu".
Papa Franjo nije bio prisutan sastanku, a njegova su pojavljivanja smanjena zbog ozbiljnih zdravstvenih problema. Papa je ranije ove godine bio hospitaliziran zbog obostrane upale pluća. Vens je kršten u Katoličkoj crkvi 2019. godine.

Papa Franjo se ipak sastao s potpredsjednikom SAD

U Rimu je danas počeo drugi krug pregovora o postizanju nuklearnog sporazuma između Irana i Sjedinjenih Američkih Država (SAD).
Nova runda pregovora dolazi nakon što tokom razgovora u Muskatu prošle sedmice nije postignut dogovor.
Kako prenosi Al Džazira, u pregovorima u prijestonici Omana ipak je postignut određeni napredak i to je podstaklo održavanje nove runde pregovora.
Današnji pregovori odvijaju se u ambasadi Omana u Rimu, a delegacije pregovaraju u odvojenim prostorijama.
Navodi se da je posrednik u pregovorima ministar vanjskih poslova Omana.
Američki predsjednik Donald Tramp ranije je zaprijetio i napadom na Iran, ako ne postigne dogovor sa SAD-om o svom nuklearnom programu.
Iran je ranije poručio da je spreman prihvatiti neka ograničenja obogaćivanja uranijuma, ali da su mu potrebne snažne garancije da se Tramp neće ponovno povući iz tog sporazuma.

Počeo drugi krug pregovora SAD-a i Irana u Rimu

Ministar vanjskih poslova Bosne i Hercegovine Elmedin Konaković komentarisao je mogućnost da Milorad Dodik, kojem je Centralna izborna komisija BiH oduzela mandat predsjednika entiteta Republika Srpska, imenuje novog mandatara Vlade.
- Ako bi bivši predsjednik bh. entiteta Republika Srpska imenovao mandatara Vlade, to imenovanje bilo bi nezakonito i nelegalno. Odveo bi tako Milorad Dodik i Vladu RS u ilegalu i potpuno obezglavio manji bh. entitet. Uradiće to, nemam dilemu - poručio je Konaković.
Dodao je da je Dodika više puta ranije upozoravao na posljedice njegove politike.
- Više puta sam ga upozoravao zadnjih godina da u crnu rupu u koju strmoglavo juri vodi i sve one koji ga slijede, da tamo vodi i svoj narod i entitet na čijem je čelu. Izolacija, sankcije, ilegala i neizvjesnost. To je na kraju ponudio svom narodu - kazao je.
Konaković je naglasio da je Dodik oštetio entitet kojim je upravljao.
- Narodu i entitetu čiji je budžet poharao i čija je javna dobra i javna preduzeća rasprodao. Budžet koji je poharao punio se ekonomijom koja je preko 90% vezana za EU i evropsko tržište. Nije mu se gadio takav novac dok je u isto vrijeme pljuvao po EU i kočio evropski put - istakao je šef diplomatije BiH.
U zaključku je poručio da Dodik pokazuje pravo lice i prema svojim saradnicima.
- I na kraju pokaže pravo lice prema saradnicima koji su mu bili lojalni i koje je tjerao na nezakonito i neustavno djelovanje. Ponizi Viškovića. To je taj, da prostiš, pravi Milorad Dodik - zaključio je Konaković.

Konaković: Više puta sam upozoravao Dodika da juri u crnu rupu, to je na kraju ponudio svom narodu

Crnogorski šahista Predrag Nikač upisao je pobjedu na otvaranju Svjetskog pojedinačnog prvenstva za osobe bez i sa smetnjama vida u poljskom Žešovu.
On je u prvom kolu, bijelim figurama, pobijedio Francuza Olivijea Devila.
Igrana je Pirceva odbrana, u kojoj je Nikač sjajno vođenim napadom i brojnim taktičkim udarima primorao protivnika na predaju.
Nikač, koji brani srebro sa šampionata na Rodosu, postavljen je za petog nosioca, a za medalju boriće se u konkurenciji 65 šahista.
Turnir u Žešovu igra se po švajcarskom sistemu, u devet kola.

Šah: Nikač slavio na startu SP

Ovo je specijalno veče. Tim riječima obratio se direktor Sarajevo film festivala Jovan Marjanović publici koja je do poslednjeg mjesta ispunila Ljetnje kino Coca-Cola da bi vidjela velikog italijanskog sineastu Paola Sorentina kako prima počasno priznanje, ali i njegovo remek-djelo "Veliku ljepotu".
– U poslednje dvije decenije poklonio nam je izuzetne filmove, koji bilježe životne protivrečnosti, ljepotu i dekadenciju, lomljivost, ironiju i emocije, s besprekornim stilom i glasom koji je i ličan i univerzalan. A film „Velika ljepota“, jedan od Sorentinovih najvećih radova, definisao je kinematografski portret vremena, osvojio Oskara, Baftu, Zlatnog globusa – podsetio je Marjanović, dodavši da imaju veliku čast da mu uruče Počasno srce Sarajeva, kao i da reditelja uskoro očekuje premijera novog filma na Venecijanskom festivalu.
I nakon inserata iz Sorentinovih filmova, poput „Božje ruke“, „Partenope“, „Il Diva“, „One Man up“, „Velike ljepote“, „MladostI“ italijanski sineasta izašao je na scenu pozdravljen velikim aplauzom. Zahvalio se na nagradi, rekavši da je počašćen, ali je odmah dodao: – Iako je ovo nagrada za cjelokupnu karijeru, nadam se da ću doći ovde za 20 godina da dobijem još neko priznanje. Ali, prije toga svakako ću doći uskoro da otvorim dobar italijanski restoran u Sarajevu. Vraćam se brzo. Tako da – vidimo se uskoro! Zaista, ovo je prava čast, značajna nagrada, a i sam festival je bitan za Evropu!&nbsp;

Sorentinu uručeno Počasno srce Sarajeva

Studenti i građani Novog Pazara blokirali su večeras magistralni put ka Crnoj Gori, u znak podrške i solidarnosti sa prebijenim i uhapšenim građanima tokom protesta u drugim gradovima.
Oni su tu odali poštu stradalima u padu nadstrešnice na Željezničkoj stanici u Novom Sadu i studentu Ernadu Bakanu, koji je pregažen na pješačkom prelazu u Beogradu, navode agencije.
Koliko će trajati blokada nije najavljeno, ali su nakon odavanja pošte ćutanjem neki učesnici skupa donijeli stolice i posjedali na kolovoz, navodi Danas.

Iz Novog Pazara se ne može ka Crnoj Gori: Građani blokirali magistralu

Dok Crna Gora gori, dok vatrena stihija proždire imanja i kuće, Demokrate tihuju. Nema Alekse, ni Borisa, ni Momčila... Danilo se javio tek kad ga je Spajki podsjetio da bi trebalo da pozove pomoć. Isti onaj Danilo koji je u maju na Momčilov forhend - kako smo se spremili za požarnu sezonu, odgovorio bekhendom - da smo šampioni u regionu. U nespremnosti - definitivno.
Kancer koji proždire sistem bezbjednosti očito požare ne svrstava u domen svojih nadležnosti. Njegove su neke ozbiljnije situacije... Kao recimo ranjavanje Marka Ljubiše u Pržnu. A sve što su mogli su učinili da se ne desi - &nbsp;jasno su koju sedmicu ranije upozorili bezbjednosno interesantne ličnosti da se čuvaju... I to bi, po njima, bilo to. Zamalo pa nevolja bilo je to što se na istoj lokaciji u Pržnom nalazila i štićena ličnost koja je - a šta je drugo preostalo, evakuisana sa lica mjesta.
Vjerovatno će u nekom od sljedećih saopštenja biti preporuka da na plažu štićene ličnosti idu naoružane. Ili da ne izlaze, kao što je preporučeno bezbjednosno interesantnim licima. Tako bi, kako zna da kaže VD direktora policije - građani imali još više sreće potrebne da ne postanu slučajne mete mafijaških obračuna. Na kraju, kako je uopšte došlo do toga da u neposrednoj blizini borave štićena i bezbjednosno interesantne osobe???
Taći u proces koji je od imena pa dalje naopak, Demokrate doživljavju kao prst u oko. U crnogorskoj legislativi još uvijek nije uspostavljen proces vetinga, dakle to je nešto što postoji taman koliko i funkcija pomoćnika (ili zamjenika, ko će ga znati) premijera, koju je sebi dodijelio Alekse Bečića, sveta je stvar za Demokrate. U veting se kunu, zbog njega se pada u trans, čine razne gluposti... I nezakonitosti... I mnogo paniče u posljednje vrijeme.
Posljednji je svoju ličnu i partijsku frustraciju u javni prostor istresao, a ko drugi do glasnogovornik, siva eminencija, stranački ideolog, pravnik sa Megatrenda i čovjek bez supruge - Boris Bogdanović.
Panika. Sllična onoj u nastupu Danila Šaranovića i Lazara Šćepanovića onomad u skupštini. Očigledno, manjak argumenata neumoljivo tuče u glavu. Pa je tako na listu navodnih protivnika vetinga, odnosno formiranja partijske vojske poslušnika od bezbjednosnog sektora dodao i advokata Veselina Radulovića. Koji se, vjerovali ili ne, drznuo da najavi krivične prijave protiv Danila i Lazara, zbog protivpravnog progona njegovih kijenata, biših visokih policijskih funkcionera Darka Mađarića i Tihomira Goranovića.
Nećemo ulaziti u sadržaj Bogdanovićevog saopštenja, znate već - sluge, gazde, tanjiri supe, „šef“ iz noćnih mora, policajci s knjižicama, mafija sa značkama, mediji, cigare, supruga koje nema, lične karte iz prošlog vijeka...
Najava krivičnih prijava protiv Šaranovića i Šćepanovića po Borisu je napad na tekovine likove i djela njegove partijske bratije koju izjednačava sa državom. Kao da je to svršen čin. Kao da nema razmatranja prijave, odlučivanja o osnovanosti, pa tek onda proces, ako za to ima razloga. Vjerovatno su uvjereni u to jer „na trupicu“ procesuiraju profesionalce iz policije, pa mislie da to tako treba. Pravnik sa Megatrenda po ko zna koji put sa pozicije moći, spinuje i vrši pritisak na tužilaštvo ili pravosuđe, čak i prije nego su prijave predate. I dodaje da neće biti ni predate jer advokat Radulović nema hrabrosti za to.
Ali zato se, kaže, oni ne plaše, nikoga... Ne klimaju glavom pred moćnicima, ne povlače se kad neko digne glas, ne boje se prijetnji... Ma nikoga.
Osim izgleda – poštara. Jer kako objasniti da hrabri Boris Bogdanović od februara nije imao petlju da primi tužbu koju je protiv njega podnijela kompanija Bemax zbog kleveta i uvreda, i na koju treba da dostavi odgovor. Kakav je to junak koji nema hrabrosti da se suoči sa sopstvenim tvrdnjama, javno izrečenim.&nbsp;
I iskoristiti priliku da ih javno potvrdi pred sudom. Kako objasniti da javna ličnost ne može biti pronađena, barem na poslu za koji zna vascijela zemlja. Možda ga nije strah poštara, možda je to isti onaj koji evo godinu i više ne može da nađe Vesnu Bratić. Ili tužbu u fioci hrabro čuva Bogdanovićev partijski kolega, prvi poštar Crne Gore, Josip Đurašković. Ko će ga znati.

Čega se plaši Boris Bogdanović

Osvrnuću se na potonji indirektni intervju predśednika Milatovića, dat Portalu Antena M, mudrošću Viktora Igoa i njegovim riječima da je svaki kompromis sa zlom uvijek nauštrb dobra. Izgleda da to predśedniku Crne Gore nije jasno i da je u teškoj zabludi kad mu je uravnotežena politika nezamjeranje ni dobru, ni zlu. A ako nije sposoban da razlikuje zlo od dobra, onda nije ni dorastao mjestu na kojem je. Kukavičko dociranje kako on ne ispunjava tuđe želje nije ništa drugo do isprika za vrstu karaktera, koja se u žargonu naziva - bevanda. Vremena u kojima živimo se stalno usložnjavaju i sve više traže odgovorne državnike, koji popularnost neće graditi jeftinim populizmom po društvenim mrežama i koji će isključivo „kupovati“ naklonost građana svojim djelima. Nažalost, više je nego očigledno da Crna Gora nema čvrsto definisanu politiku u većini ministarstava u trenutku kada bi morala imati jasan plan za nekoliko narednih godina. Ili se vuku potezi ad hoc, ili post festum, kada je šteta već učinjena. Presudna uloga Crkve Srbije i litijaški staž kao referenca za formiranje vlasti, stavljaju Crnu Goru među najkonzervativnije i najnazadnije zemlje u Evropi. Ne kaže se džabe da učitelj u selu pali svijetlo, a pop ga gasi. <h2>SUJEVJERJE UMJESTO VJERE</h2> Crnoj Gori fali mnogo toga: škola, vrtića, domova zdravlja, aviokompanija, infrastruktura... samo joj ne fali crkava. A upravo se jedino crkve grade. Crna Gora ima više crkava po glavi stanovnika od bilo koje zemlje u Evropi. A i dalje se masovno grade. A gradi ih crkva koja malo ima veze sa hrišćanstvom. Hrišćanstvo je eshatološko učenje, koje život na zemlji smatra privremenim na putu u vječni život. Odlasci u crkvu ne donose dobitke u kladionicama, krstovi obješeni o retrovizore ne čuvaju od saobraćajnih nesreća, krimose ne štite krstovi ni donacije crkvi od smrti ili zatvora, ikone na zidu ne štite kuće, molebani ne donose kišu... Ostroga mi. Bog nije đed Mraz koji ispunjava želje. Molebani za kišu su pagansko nasljeđe. Kao i mnoge druge crkvene procesije. Crkva u Crnoj Gori ne širi vjeru, već sujevjerje. Na sujevjerju, prijetnjama nehrišćanskim božjim kaznama, ponižavanjem vjernika klečanjem i bauljanjem po podovima, zaludili su veliki broj građana Crne Gore i oduzeli im racionalan način razmišljanja. Tako iskrivljenu vjeru koriste za ogromnu političku moć. Plus što su, zahvaljujući pokvarenim političarima, spremnim i za izdaju države radi sopstvene koristi, stekli moć koja je često iznad moći države. Nažalost, kao da su se svi pomirili sa tim i niko ne pokušava pravno da suspenduje ogromna prava, koja su neustavno i nezakonito ostvarili. Na tronu Petra I Petrovića Njegoša i Petra II Petrovića Njegoša danas su nikšićki ponavljač i sarajevska izbjeglica, više nego beznačajne ličnosti. Oni su politički postavljeni, dio su imperijalne politike Beograda, zato podstiču sve što je u funkciji te politike. Revizionizmom se popularišu ideologije iz prošlosti u kojima ne postoji Crna Gora i za koje je Crna Gora dio „homogene Srbije“. Argumentaciju za veličanje zločinaca i saradnika fašista iz Drugog svjetskog rata maskiraju tobožnjom lažnom komunističkom verzijom istorije, što mogu popiti samo lijeni ili plitki umovi. Italijani i Njemci su u vrijeme okupacije Crne Gore i Srbije vodili urednu dokumentaciju, tako da ne postoji ništa lakše nego inostranim arhivama dokazati izdaju i kolaboraciju četnika sa fašistima, kao i njihove zločine. Recimo, Norman Nojbaher, izaslanik Hitlera na Balkanu, u svojim memoarima piše, nakon što je oslobodio Pavla Đurišića iz zarobljeništva i primio ga u svojoj kancelariji, da ga je pitao zašto je pobio toliko muslimana kad ih Srbi smatraju Srbima koji su prevjerili? Na to je Pavle Đurišić odgovorio da su muslimani izrodi koje treba potpuno uništiti. Pavle Đurišić je zločinac, to je svima jasno. To što se on slavi kao junak govori više o onima koji ga slave i njihovom odnosu prema muslimanima i Crnogorcima.  <figure><img src="https://publisher-publish.s3.eu-central-1.amazonaws.com/pb-etv/swp/8p72gy/media/20250817080824_540e262f7f7a02d4533eba620e72377c51874d1585671ef21eef048a312f8df5.jpg" data-media-id="editor_0" data-image-id="20250817080824_540e262f7f7a02d4533eba620e72377c51874d1585671ef21eef048a312f8df5" data-rendition-name="original" width="1250" height="600" loading="lazy" alt="Spomenik Đurišiću"><figcaption>REVIZIONIZAM: Spomenik ratnom zločincu, saradniku nacista Pavlu Đurišiću(Photo: Stevo Vasiljević/Pobjeda)</figcaption></figure>  Kad se molebanima priziva kiša kojom bi se pogasili brojni požari po Crnoj Gori, znači li to da se crkva molitvama obraća Bogu da pošalje kišu? Ako nije Bogu, kome se obraćaju? A ako se obraćaju Bogu, znači li to da je suša njegovo djelo? Hoće li tada Crkva Srbije objasniti građanima kojima su izgorjele kuće da je to Božja volja? <h2> „PREBROJAVANJE“ VODE</h2> Ili će političari vlasti i oni koje je teško nazvati novinarima, a bave se tim poslom, pronaći krivca, kako bi se i teška nesreća iskoristila u političke svrhe? Krivi su oni prije jer su sve uništili? Mantra! Naravno, istina nije na njihovoj strani. Pere se sopstvena nesposobnost time što se odgovornost prebacuje na predavgustovsku vlast. Demantuje ih to što je za vrijeme te vlasti Crna Gora bila odmah iza Hrvatske po opremljenosti za gašenje požara. Danas je na začelju. Možete mislite o kakvim političkim diletantima se radi kad potpredśednik Vlade za vanjske poslove Filip Ivanović umjesto da se zahvali na pomoći svim zemljama koje su je poslali, prebrojava koliko je ko prosuo vode i iz koje je zemlje. A poenta je da bi potencirao kako je helikopter iz Srbije izasuo najviše vode, ne pominjući da su, dok se požar toliko raširio da je prijetila opšta katastrofa, tri dana čekali da pozovu međunarodnu pomoć preko NATO sistema uzajamne pomoći. Valjda je bilo bitno da prvo dođe vazduhoplov iz Srbije, kako bi se potencirala „bratska pomoć“ i Srbija kao jedina koja je poslala pomoć. Beskrupuloznost vlasti su insinuacije da požari imaju politički karakter i da protivnici vlasti hoće da stvore haos kako bi destabilizovali vlast. Istina je da crnogorski patriote ne vole sadašnju vlast, da je smatraju najgorom u istoriji Crne Gore, da je smatraju anticrnogorskom, ali i da toliko vole Crnu Goru da je nikada neće uništavati da bi smjenili vlast. Valjda nam nikada nije falilo hrabrosti da se srcem izborimo za slobodu? Podśećanja radi, samo od 1. jula do 8. jula 2017. godine u Crnoj Gori je buktalo više od 240 požara, u Podgorici je tog 12. jula izbilo 67 požara, 14. jula 52, a 15. jula preko 50... Je li tadašnja opozicija izazivala te požare, kad sad optužuje druge? Bolje uporedite koliko su uspješnije gašeni tada požari sa sopstvenim sredstvima, za razliku od danas, umjesto što se služite prljavštinama. Postoje mnoge stvari koje se mogu zamjeriti predavgustovskoj vlasti, ali količina laži koju postavgustovska vlast konstruiše o svom položaju u to vrijeme i žrtve koje su podnijeli prelazi granice dobrog ukusa. Kao i obično, strvinarski su pokušali da iskoriste požare po Crnoj Gori i optuže DPS da je prodao pet kanadera koji su bili u vlasništvu savezne države.  <figure><img src="https://publisher-publish.s3.eu-central-1.amazonaws.com/pb-etv/swp/8p72gy/media/20250817080824_8484f5e2834001a7f147d19d9951c9bd3b22d162e1ddae9f76c6be6e1248e0f0.jpg" data-media-id="editor_1" data-image-id="20250817080824_8484f5e2834001a7f147d19d9951c9bd3b22d162e1ddae9f76c6be6e1248e0f0" data-rendition-name="original" width="859" height="1601" loading="lazy" alt="dps kanaderi"></figure>  Svi su, valjda, IT pismeni, uključujući i nazovinovinare koji obmanjuju javnost, pa je lako preko pretraživača pronaći sudbinu tih pet kanadera. Kanadere je Grcima prodao Slobodan Milošević preko ambasade u Atini, đe je ambasador bio Milan Milutinović, kasnije predśednik Srbije. Kanaderi su iz baze u Zadru 1995. ilegalno stigli u Grčku, a da niko u Jugoslaviji nije znao da su prodati, sem onih koji su bili dio tog posla. Među njima nije bilo nikog iz Crne Gore. Grčki ministar poljoprivrede Stefanos Cumakas potpisao je ugovor u ime premijera Andreasa Papandreua, sa kojim je posao direktno dogovorio Slobodan Milošević. Prodaja je obavljena preko novootvorene of šor kompanije na Kipru za 24,4 miliona usd. Državi je od tih 24,4 miliona usd prebačeno nešto više od 8 miliona. Crna Gora nije ni obavještena o tome ni nakon obavljenog posla. Kao što u tim vremenima skoro nikad nije ni konsultovana za mnoge odluke. Čak je Momir Bulatović, tadašnji predśednik Crne Gore, politički otac današnje vlasti, jednom prilikom rezignirano izjavio „što će nam vlada, što će nam predśednik i rukovodstvo ako se ništa ne pitamo“. Kao da sadašnja vlast, pod palicom Andrije Mandića želi ponovo takvu poziciju Crne Gore sa Srbijom. Posebno što Srbija danas ima na vlasti pravog nasljednika Miloševića, koji ga je i prevazišao u mnogim stvarima. Posebno u despotizmu i autokratiji. Pitao sam prijatelja iz DPS-a zašto ne reaguju na strvinarske laži o kanaderima u tako tragičnoj situaciji izazvanoj požarima, za koju su, u najvećoj mjeri, odgovorni upravo oni koji šire te laži, svojim nemarom, neznanjem ili čak i namjerom. Dobio sam odgovor da ne žele da koriste nesreću i da se prepucavaju u situaciji kada je otac četvoro đece izgubio život, kad ljudi gube imovinu u vatrenoj stihiji i kad gori pola Crne Gore. Većina je u Crnoj Gori davno izgubila ośećaj za čestitost i čojstvo, pa nijesam siguran da će mnogi to pravilno shvatiti. Bojim se da će im ignorisanje laži postati argument.  <figure><img src="https://publisher-publish.s3.eu-central-1.amazonaws.com/pb-etv/swp/8p72gy/media/20250817080824_411b0d193e9c6192c4d05467861cc9675bd37bbc75560bfedecf7f835fd576ff.jpg" data-media-id="editor_2" data-image-id="20250817080824_411b0d193e9c6192c4d05467861cc9675bd37bbc75560bfedecf7f835fd576ff" data-rendition-name="original" width="1200" height="1600" loading="lazy" alt="Požari u okolini Podgorice"><figcaption>VLASTIMA I ZA POŽARE KRIV DPS: Vatrena stihija u okolini Podgoice ne jenjava</figcaption></figure>  Po ko zna koji put se pokazalo da Ministarstvo unutrašnjih poslova nije sposobno da obavlja valjano svoj posao i da su odgovorni za mnogobrojne propuste na bezbjednosnom polju i sada, u aktuelnim vanrednim okolnostima. Jasno je da se radi o ljudima nesposobnim za taj posao, nedoraslim izazovima koji su pred njima, sa karakterom iskompleksiranih, prepotentnih, nadobudnih nesposobnjakovića. Ili, što bi Niče rekao, višak sujete pokazuje manjak pameti. Crna Gora je u stanju raspadanja, neizvjesnosti za budućnost, sa velikim šansama da doživi grčki scenario kada će građanima povjerioci određivati visinu plata, dok se sami građani ponašaju kao nezainteresovani posmatrači.

Nema slobode bez hrabrosti

Nezavisni sindikat Aerodroma Crne Gore podnio je Specijalnom državnom tužilaštvu krivičnu prijavu protiv izvršnog direktora Aerodroma Crne Gore, Roka Tolića, i direktora Aerodroma Tivat, Ivana Rakočevića, zbog, kako tvrde, zloupotrebe službenog položaja i ozbiljnog ugrožavanja sigurnosti i bezbjednosti vazdušnog saobraćaja.
U prijavi se navodi da su prijavljeni u kontinuitetu donosili odluke suprotne Zakonu o vazdušnom saobraćaju, internim aktima Aerodroma Crne Gore i međunarodnim standardima, čime je stvorena „direktna i realna opasnost“ po sigurnost putnika, posada, zaposlenih i infrastrukture.
Sindikat ističe da radnje prijavljenih ispunjavaju elemente više krivičnih djela iz Krivičnog zakonika, među kojima su zloupotreba službenog položaja, nesavjestan rad u službi i ugrožavanje javnog saobraćaja u vazdušnom saobraćaju.
Kao neposredan povod navodi se raspoređivanje Ljubomira Jovanovića na poziciju šefa smjene u službi prihvata i otpreme, bez obuka i licenci, protivno međunarodnim standardima vazduhoplovne sigurnosti.&nbsp;
- Sa činjenicom da je tim činom direktno ugrožena sigurnost vazduhoplova, posada, putnika, aerodromskog osoblja, aerodromske infrastrukture te posljedično cjelokupni vazdušni saobraćaj Crne Gore, Jovanović je upoznao izvršnog direktora Tolića i direktora aerodroma Tivat Rakočevića, kao i Agenciju civilnog vazduhoplovstva Crne Gore, bez povratne zakonske reakcije do danas - navodi se u prijavi..
On je već ranije, 15. avgusta, podnio sopstvenu krivičnu prijavu, kojoj se sindikat sada i formalno pridružuje.
Sindikat tvrdi da postoje osnovane sumnje u koruptivne motive, kao i u odmazdu prema Jovanoviću zbog njegovog političkog djelovanja i sindikalnog angažmana.
U prijavi se navodi da slučaj Jovanovića nije izolovan. Prema tvrdnjama sindikata, više zaposlenih obavlja odgovorne poslove na tivatskom aerodromu bez propisanih licenci i obuka – uključujući šefove smjena, stručnog saradnika u službi prihvata i otpreme, kao i zaposlene na check-in-u i kontroli putnika.
Posebno su istakli i slučaj radnika koji je odbio da upravlja vatrogasno-spasilačkim vozilom bez licence, zbog čega je kažnjen.&nbsp;
- Uprava ga je sankcionisala iako je odbio da ugrozi živote putnika, posada i zaposlenih - &nbsp;navodi se u prijavi.
Sindikat tvrdi da su na aerodromu korišćene i stepenice za opsluživanje aviona sa neispravnim kočnicama, dok zaposleni, kako kažu, rade duže od zakonom dozvoljenog radnog vremena, bez zaštitne opreme, adekvatnih uslova za rad i čak bez pijaće vode na platformi gdje temperature prelaze 50 stepeni.
Nezavisni sindikat traži od SDT-a da :
- pokrene hitne istražne radnje;
- pribavi kompletnu dokumentaciju o raspoređivanju šefova smjena te check in službenica i stručnog saradnika, bez licenci, pregleda personalne dosijee, odluke direktora, interne propise i izvještaje o licencama;
- sasluša sve odgovorne osobe na aerodromu Tivat i u Centru za obuku ACG
- utvrdi motive i eventualne koruptivne radnje;
- nakon sprovedenog postupka, podigne optužnicu protiv prijavljenih lica za navedena krivična djela
Predmet prijave odnosi se, kako ističu, &nbsp;na zloupotrebu položaja u privrednom društvu od posebnog značaja za Crnu Goru (aerodrom, kao što je opšte poznato, predstavlja stratešku infrastrukturu države i granični prelaz).
- Postupanje prijavljenih lica dovodi u pitanje ne samo sigurnost vazdušnog saobraćaja, već i međunarodni ugled Crne Gore kao članice međunarodnih vazduhoplovnih organizacija. Posljedice mogu imati ozbiljne ekonomske, sigurnosne i reputacione efekte - navodi se u prijavi.

Nezavisni sindikat Aerodroma podnio krivičnu prijavu SDT-u protiv Tolića i Rakočevića zbog ugrožavanja bezbjednosti vazdušnog saobraćaja

Prizemljite sve avione i helikoptere. Neka “sve izgori ako treba”, jer, vrhuška partije crvenih kravata, samo bez kravata, u košuljama, potpredsjednik Vlade Aleksa Bečić i ministar unutrašnjih poslova, obilaze one koji nam živote spašavaju danima.
Kad stižu oni (Demokrate), ne da pomognu već da se slikaju i snime, kadar mora biti odličan, svjetlo perfektno, zvuk, sve…
<h2>Reklama u pepelu</h2>
Malo šta je izazvalo toliki javni prezir kao trenutak kada su čelnici Demokrata, sedmicu nakon početka herojske borbe vatrogasaca i onih koji iz regiona i Evrope pomažu da se obuzda vatrena stihija, odlučili da se pojave — da poziraju. Da se slikaju sa ljudima koji gore iz vazduha gase vatru.
Je li dvojac Demokrata stigao da pomogne? NE!
Stigli da preuzmu odgovornost? NE!
Stigli su da snime kadar.
Samoprozvani zamjenik premijera (izmislio funkciju, jer je potpredsjednik Vlade) i rukovodilac bezbjednosnih službi Aleksa Bečić i ministar Šaranović došli su da — snime spot. Dramatičan ton, muzika, košulje, pogledi koji vrijede za Oskara. Kao da su u Netflix seriji, a ne u državi koja gori.
Heroji? Ne. Reklamni pano. Sponzorisana tuga, plaćena vašim novcem.
<h2>JAVNOST NE PRAŠTA</h2>
Javnost ne prašta. Komentari ispod objava Demokrata govore više nego bilo koji izvještaj:
• “Opasno je kad se Šaranović pojavi na otvorenom, sjaj sa cvikera može lagano izazvat požar.”
• “Obiđite Kuče i Pipere, jedva vas čekaju.”
• “Je li ispala dobra fotka, zaboga?”
Glavni PR štab, glavni strateg Boris Bogdanović, misteriozno nepoznate lokacije, vjerovatno je već čekao montažu. Da sve to lijepo upakuje. Da još jednom narod gleda – predstavu.

Tag: rim